Hoe projectinzichten uitgroeien tot duurzame beleidskeuzes

Binnen Wegverleggers is Martijn een vertrouwd gezicht. Als schakel tussen de gemeente Enschede en het bouwteam speelt hij een cruciale rol achter de schermen. Hij houdt overzicht, verbindt collega’s en zorgt dat inzichten uit de projecten hun weg vinden naar de organisatie. In dit interview vertelt Martijn hoe deze nieuwe, langdurige manier van samenwerken eruitziet, wat het vraagt van alle betrokkenen en waarom juist deze aanpak zoveel impact heeft op innovatie en duurzaamheid.

Waarin verschilt dit bouwteam van een traditioneel bouwteam?

Ik heb veel ervaring met bouwteams, maar dit is toch echt een nieuwe vorm van samenwerken. Het is niet één project waarin je samenwerkt, maar een vorm van programmatisch werken over een periode van twee keer vier jaar. Hierbij koppelen wij onder andere de klimaatdoelen aan wegonderhoud. Die lange periode hebben we nu ook echt nodig om stappen te zetten in innovatie en duurzaamheid.

We hebben elke week een vaste samenwerkdag waarop we alles doornemen: de voortgang, de rapportages en hoe we laten zien dat we onze doelen halen. En samen zoeken we uit hoe we die doelen het beste kunnen meten. Dat ligt namelijk niet kant-en-klaar op tafel.

Wat vind je uniek aan de werkwijze van Wegverleggers?

Wegverleggers levert inzichten die bijdragen aan duurzame beleidskeuzes van gemeente Enschede. Zo hebben we dit jaar in beeld gebracht wat de gevolgen zijn van andere onderhoudskeuzes aan fietspaden, in vergelijking met de traditionele rode deklaag variant.  

Met die data ga ik intern ‘de boer op’ zodat de gemeente kan verduurzamen binnen huidige beleidskeuzes. Normaal gesproken start zoiets nooit vanuit een bouwteam, maar nu wel. Dat is wennen, maar het werkt. We brengen kennis in die helpt de doelen te halen waarvoor we samen aan de lat staan.  

Wat vraagt deze werkwijze van de organisatie en jouw collega’s?

Het vraagt vooral om afstemming en samenwerking met de hele organisatie om deze manier van werken te realiseren. Dat is misschien wel de grootste uitdaging. Ik ga daarom regelmatig de afdelingen langs om uit te leggen wat we in de deelprojecten doen en wat we daarvan leren. Want Wegverleggers is veel meer dan een bouwteam dat asfalt onderhoud uitvoert. We werken anders dan in een traditioneel projectteam.

Normaal gesproken zet je intern een projectteam op met alle stakeholders en start je dan met voorbereiding en ontwerp. Binnen Wegverleggers doen we dat niet; dat scheelt tijd en zorgt ervoor dat we veel preciezer kijken naar de daadwerkelijke opgave. Hebben we echt iemand van een andere discipline nodig?  Is een ontwerpfase nodig of blijft het bij onderhoud? Die manier van denken vraagt wel wat van collega’s en de organisatie.”

Is er een project waarop je terugkijkt en denkt: dit is waarom we dit doen!

Een project dat er voor mij uitsprong is de Elzenkampweg. Het was een kleiner project, maar inhoudelijk enorm waardevol. Wat het extra uniek maakte, was dat alle betrokken partijen tegelijk op één locatie werkten: BAM, Ecofalt, maar ook Enschede, Losser, NTP en Roelofs. Iedereen wilde hiervan leren en dat hebben we volop gedaan. In reguliere projecten ontbreekt die gezamenlijke evaluatie vaak, maar hier was dat juist een belangrijk onderdeel.

Daarbij kijken we binnen Wegverleggers nooit alleen naar materieel of wie het ‘beste asfalt’ draait; we kijken naar wie ons kan helpen bij de zoektocht naar de meest duurzame onderhoudsmethode passend bij onze klimaatdoelen voor 2030 en 2050.

Welk effect hoop je dat Wegverleggers heeft in 2026?

Ik hoop dat we in 2026 nog meer collega’s intern bij de gemeente Enschede kunnen betrekken bij de deelprojecten. Niet alleen informeren, maar ook actief laten meewerken aan bijvoorbeeld tekenwerk of voorbereidend werk.